احوالى قبل لقاء حبيبتى

احوالى قبل لقاء حبيبتى
ضياع وحرمان
اخرج من منزلى كالتائه فى الزمان
وارجع وفى قلبى شئ من الحزن
فى طى الكتمان
ارجع لأتخيل حبيبتى التى
فى مستقبل ملىء بالحنان
انام وانا احلم بها حبيبة من زمان
اخر و من ابعد مكان
مكان به الحب كالوردة التى لا تذبل
به حنان لا يموت
به الشوق واللهفة لا يموتان
استيقظت من نوم ملئ بالاحلام
لأعيش حياتى حياة الحرمان
لكن قلبى احس كان ينبض ويخفق
فى قوة و رهبه من الزمان
كان اللقاء كلقاء بين سماء و ارض ينبضان
ينبضان بكل كلمة بها معنى للحب والحنان
كانت حبيبتى كالقمر يوم البدر قد بان
عيناها سبحان الرحمن
فمها يحسدها عليه كل مخلوق كان
وجهها كالملائكة فى صورة انسان
احببتها وكأنى نسيت
كل ما كان بى من حرمان
احببتها واحس قلبى بشئ
خالد ليس بفان
انه الحب يا قلبى فلا تنظر
اللى ما كان من حرمان
انها حبيبتك حبيبة الزمان
قد جاءت اليك و فى قلبها كل الحنان
حنان قد عشقته وانتظرته من زمان
حبيبتى ان كنتى فى نجم اتيتك
بقلبى فى طبق من رخام
حبيبتى ان كنتى فى سماء صعدت
اليها فأنت نبع الحنان
حبيبتى ان شاءت الاقدار ان تكتب
فراق يكره قلبك الملئ بالحنان
فأنى للاقدار كفارس من فوارس اخر الزمان
حبيبتى انتى لى حبى وحنانى
فلا تتركينى بعد الان
حبيبتى انتى قلبى و وجدانى
فلا تنصرى علينا الزمان